31 Μαρ 2013

Η απόφαση για μείωση εισακτέων μέσω "email" και όχι μέσω τμηματικής συνέλευσης καθηγητών είναι τυπική διαδικασία ή όχι;

Όπως έγινε γνωστό από προφορικές πηγές, γιατί σε κανένα πρακτικό ή δημοσιευμένο έγγραφο δεν υπάρχει η απόφασή αυτή, το τμήμα μας προτείνει τη μείωση των εισακτέων του από τους 90 στους 50, σχεδόν στο μισό δηλαδή. Μέχρι φέτος, στο τμήμα μας αλλά και σε όλα τα τμήματα της Ελλάδας στα οποία έχουμε εικόνα, η πρόταση εκ μέρους του τμήματος προς το υπουργείο για τον αριθμό των εισακτέων της επόμενης ακαδημαϊκής χρονιάς προέκυπτε από την ανοιχτή διαδικασία της τμηματικής συνέλευσης των καθηγητών. Φέτος, όμως, την απόφαση αυτή την πήρε αυτοβούλως ο πρόεδρος, ενώ φημολογείτε ότι έγινε μια προσωπική συνεννόηση με email. Είναι αυτή η αυτόβουλη ενέργεια του προέδρου όμως τυπική και νόμιμη διαδικασία;

Ως Ενωτική Πρωτοβουλία ΣΑΦ - ΚΑΡΦΙ, όταν ενημερωθήκαμε για την εξέλιξη αυτή, μπήκαμε στη διαδικασία του να ερευνήσουμε το αν ο τρόπος με τον οποίο πάρθηκε η απόφαση αυτή είναι τυπικός και νόμιμος. Ρωτήσαμε τη γραμματεία του τμήματος η οποία μας έδωσε την εγκύκλιο που τους έστειλε το Υπουργείο Παιδείας (επισυνάπτεται στο τέλος) το οποίο δεν αναφέρει όμως τον τρόπο που πρέπει να παρθεί αυτή η απόφαση. Ίσως γιατί δεν τους ενδιαφέρει, ίσως γιατί θεωρείται αυτονόητο ότι η πρόταση του τμήματος προκύπτει υποχρεωτικά από συνέλευση καθηγητών. Ρωτήσαμε τόσο τη γραμματεία της κοσμητείας όσο και την ίδια την κοσμήτορα της Φιλοσοφικής, την κ. Μόζερ, αλλά δεν ήξεραν να μας απαντήσουν. Ψάξαμε το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο αλλά ούτε αυτό απαντούσε στο ερώτημά μας, ίσως και πάλι γιατί δεν ενδιέφερε τον νομοθέτη, είτε γιατί θεωρούσε δεδομένο ότι συνεχίζει να υφίσταται η υπάρχουσα διαδικασία. 

Εκ των υστέρων όμως, συνειδητοποιήσαμε ότι είναι επίπλαστο το ερώτημα της τυπικότητας ή της νομιμότητας της διαδικασίας και είναι ζήτημα "παγίδα".

Γιατί ακόμα και να «είναι νόμιμο είναι και ηθικό»; Είναι ηθικό να αποφασίζεις να αλλάξεις ριζικά τη φυσιογνωμία του τμήματος συρρικνώνοντάς το στο μισό χωρίς πρώτα να το έχεις συζητήσει ανοιχτά και δημοσία και η απόφαση αυτή να προκύψει από μια δημοκρατική και συλλογική διαδικασία;

Ας εξετάσουμε όμως λίγο πιο αναλυτικά τους δύο βασικούς λόγους:
1) Ο Νόμος ο οποίος ορίζει τη νέα λειτουργία του Πανεπιστήμιου είναι ο χυδαίος, αντιδημοκρατικός, αντιακαδημαϊκός νόμος των Διαμαντοπούλου / Αρβανιτόπουλου. Ο οποίος έχει αποδείξει στα 2 χρόνια ύπαρξής του ότι σκοπός του είναι το τέλος του Δημόσιου, Δωρεάν, Δημοκρατικού Πανεπιστήμιου. Ο νόμος αυτός έχει τόσες ακραίες διατάξεις, άρα θα μπορούσε κάλιστα να περιλαμβάνει και ως διάταξη αυτό το, σε σύγκριση με τα υπόλοιπα, ήσσονος σημασία ζήτημα. Αυτό έλειπε, αν ως ακαδημαϊκή κοινότητα σερνόμασταν πίσω από αυτό τον εκτρωματικό νόμο, ο οποίος όλοι έχουμε παραδεχθεί ότι βομβαρδίζει το Πανεπιστήμιο, ειδικά ζητήματα εσωτερικής Δημοκρατίας.
2) Η απλώς επικύρωση του αριθμού των εισακτέων είναι ίσως μια εθιμοτυπική, τυπική διαδικασία, η οποία ενδέχεται να λήγει συνοπτικά. Αν δηλαδή, παραμέναμε στους 90 υποψηφίους, ή μέναμε κοντά σε αυτούς, πχ 85 ή 95, τότε ίσως να μην υπήρχε ανάγκη τεκμηρίωσης της απόφασης αυτής. Όταν όμως προτείνεις μια ραγδαία αλλαγή, σχεδόν στο μισό(!), αυτό προκύπτει από κάποιο σκεπτικό όσον αφορά την προοπτική του τμήματος, αλλαγής της φυσιογνωμίας του, του περιεχομένου σπουδών του. Όταν λοιπόν προτείνεις ως τμήμα τη συρρίκνωσή του στο μισό, οφείλεις να θέσεις τη γνώμη αυτή υπό τη δημόσια συζήτηση. Γιατί πίσω από τον αριθμό αυτό κρύβεται μία αντίληψη για το "που θες να πάει το τμήμα". Και η συζήτηση αυτή δεν έγινε ποτέ...

Στόχος του κειμένου αυτού δεν είναι εν προκειμένω να αξιολογήσει ως καλή ή κακή την πρόταση για μείωση των εισακτέων, αλλά να ανοίξει μια κουβέντα για τη δημοκρατικότητα και την ανάγκη για δημόσια και ειλικρινή αντιπαράθεση στα ουσιαστικά ζητήματα που αφορούν το τμήμα. Κρίνουμε ότι η συρρίκνωση του τμήματός μας στο μισό είναι ένα από αυτά. 
Δυστυχώς, η εμπειρία των τελευταίων μηνών μας έχει δείξει ότι από πλευράς καθηγητών και προέδρου, ηθελημένα ή όχι, υπάρχει μία οπισθοχώρηση όσον αφορά τη δημοκρατία του τμήματος. Πιο συγκεκριμένα:
  • ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ: οι εν κρυπτώ εκλογές ανάδειξης προέδρου του τμήματος, χωρίς να έχει δημοσιοποιηθεί ΠΟΥΘΕΝΑ και μάλιστα με τον νέο νόμο πλαίσιο. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ
  • ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ: επιμονή των καθηγητών να μην τοποθετηθούν φοιτητές του τμήματός μας στη συνέλευση των καθηγητών, με πρόσχημα τη νομιμότητα της διαδικασίας. Ο νόμος αναφέρει ότι οι φοιτητές δεν έχουν δικαίωμα ψήφου, όχι δικαίωμα παρέμβασης. Αλλά και να το έλεγε, οι καθηγητές μας αποφάσισαν να συμμορφωθούν με έναν νόμο τον οποίο και οι ίδιοι καταδικάζουν και όχι με την ουσιαστική δημοκρατία και την ανάγκη διαλόγου με τους φοιτητές.
  • ΜΑΡΤΙΟΣ: Αυτόβουλη ενέργεια από τον πρόεδρο συρρίκνωσης της σχολής στο μισό χωρίς να έχει συζητηθεί σε καμία ανοιχτή διαδικασία.           
Από την πλευρά μας, ως φοιτητές του τμήματος, οφείλουμε να παρεβρεθούμε την Τετάρτη στη συνέλευσή μας, να συζητήσουμε το ζήτημα αυτό και έπειτα να πιέσουμε τους καθηγητές να γίνει μια ανοιχτή συζήτηση επ αυτού και να επαναπροσδιοριστεί η απόφαση αυτή μετά από τις συζητήσεις αυτές και με κριτήριο το τι συμφέρει το τμήμα.